Νηρέας

Στην ελληνική μυθολογία, ο Νηρέας φέρεται ως πρωτότοκος γιος του Πόντου και της Γαίας (Ησίοδος) και κατ΄ άλλους του Ωκεανού και της Τηθύος.

Συνήθης κατοικία του είναι ένα λαμπρό σπήλαιο ή ένα φωτεινό ανάκτορο, που βρίσκεται στα βάθη των Ωκεανών.

Ο Νηρέας φέρεται ως θαλάσσια θεότητα, προγενέστερη του Ποσειδώνα.

Οι αρχαίες ελληνικές παραδόσεις και σχεδόν όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές και καλλιτέχνες παρουσιάζουν τον Νηρέα ως γέροντα μειλίχιο αγαθόν και αξιαγάπητο.

Όπως όλες οι θαλάσσιες θεότητες μπορούσαν να μεταμορφώνονται, έτσι και ο Νηρέας μεταμορφωνόταν σε περίεργα και απίθανα σχήματα.

Το όνομα «Νηρεύς» έχει σαφώς καθορισμένη έννοια και μας θυμίζει το νερό που κινείται.

Ο Νηρέας αναφέρεται στον Όμηρο και τον Hσίοδο με τέτοιο τρόπο που είναι εύκολο να αντιληφθούμε τα χαρακτηριστικά του, τα οποία τα συνέλαβε ο ανθρώπινος νους από τις διάφορες μορφές της θάλασσας.

Για παράδειγμα, από το λευκό αφρό στις κορυφές των κυμάτων φαντάστηκαν οι άνθρωποι τον Νηρέα γέροντα, καθώς και το λαϊκό του όνομα ήταν «γέρων Άλιος».

Οι ναυτικοί δε φοβούνται τον Νηρέα, διότι η δύναμη του είναι ευεργετική.

Σύμφωνα πάντα με τη «Θεογονία», ο Νηρέας είναι γέροντας και το ψέμα δεν τον αγγίζει, είναι μαλακός και του αξίζει μόνο εμπιστοσύνη καθώς μόνο δίκαιους στοχασμούς γεννάει ο νους του.

Φαίνεται εξ’ αυτού, λοιπόν, ότι το πρόσωπο του Νηρέα είναι η έκφανση μίας από τις όψεις της θάλασσας.

Της θάλασσας, που είναι καλή για τον άνθρωπο και δεν τον εξαπατά με ψεύτικες υποσχέσεις και η οποία του προσφέρεται για την ευδοκίμησή του.

Τα εκφραστικά ονόματα που αντλούμε από τη «Θεογονία» για τις πενήντα Νηρηίδες, τις κόρες του γέροντα Νηρέα, αναφέρονται ακριβώς στις διάφορες μορφές (κατάσταση θαλάσσης) και χάρες της θάλασσας.

Υπενθυμίζουν τα ευεργετήματα της θάλασσας, τα πλούτη που δίνει στον άνθρωπο και την ευκολία που παρέχει στο εμπόριο.

Πηγή: wikipedia