Οιδίποδας

Όταν θέλουμε να περιγράψουμε τη ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου, ο οποίος ερωτεύθηκε τη μητέρα του και επιθυμεί να σκοτώσει τον πατέρα του, αναφέρουμε την έκφραση: «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα».

Θεωρώ ότι αυτό είναι άδικο για τον Οιδίποδα και θα αναφέρω αμέσως το γιατί:

Ο Οιδίποδας, το πιο τραγικό πρόσωπο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, ήταν γιος του βασιλιά της Θήβας Λάιου και της Ιοκάστης.

Ο Λάιος πήρε από το μαντείο χρησμό ότι αν αποκτήσει γιο, τότε θα σκοτωθεί από το ίδιο του το τέκνο, κάτι το οποίο θέλησε να αποφύγει.

Όταν, λοιπόν, γέννησε η γυναίκα του, ο Λάιος άφησε το βρέφος στην τύχη του, ώστε να πεθάνει.

Για καλή του τύχη, όμως, το βρέφος σώθηκε από βοσκούς και μεγάλωσε σε θετή οικογένεια.

Όταν μεγάλωσε ο Οιδίπους, λογομάχησε και σκότωσε τον ιδιοκτήτη μιας άμαξας. Έχετε μία μόνο ευκαιρία να μαντέψετε ποιος ήταν ο κάτοχός της! Ο Λάιος, ο οποίος φυσικά δεν κατάφερε να γλιτώσει από τη μοίρα του.

Η ιστορία δεν τελειώνει σε αυτό το σημείο...

Όταν ο Οιδίποδας έφτασε στη Θήβα, ερωτεύθηκε και παντρεύτηκε την Ιοκάστη, χωρίς φυσικά να γνωρίζει ότι πρόκειται για τη μητέρα του!

Μόλις ανακάλυψε τι είχε κάνει, τυφλώθηκε με τα ίδια του τα χέρια...

Πηγές:

«Ελληνικές λέξεις και φράσεις που κατέκτησαν τον κόσμο» (εκδόσεις Σαββάλας, Ferdie Addis),

wikipedia