Αθήνα

Η Αθηνά αναμετρήθηκε με τον Ποσειδώνα, με σκοπό την ονομασία της πόλης, που είχε ιδρυθεί στην Αττική από τον Κέκροπα.

Ο Κέκροπας ήταν γιος της Γαίας και μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη, που εκείνον τον καιρό ονομαζόταν Κεκρωπία.

Θεωρείται γενάρχης των Αθηναίων και παρουσιαζόταν ως μισός άνθρωπος και μισός φίδι.

Μετά από συμβούλιο των θεών, αποφασίσθηκε ότι η πόλη θα έπαιρνε το όνομα εκείνου, ο οποίος θα προσέφερε στους κατοίκους της το πιο ωφέλιμο αγαθό.

Ο Ποσειδώνας χτύπησε στη θάλασσα την τρίαινά του και εμφανίσθηκε ένα άλογο, το οποίο συμβολίζει τον πόλεμο.

Σύμφωνα με άλλες πηγές, ο Ποσειδώνας χτύπησε την τρίαινά του στο έδαφος και εμφανίστηκε ένα ρυάκι με γάργαρο νερό.

Ο Κέκροπας παραξενεύτηκε αλλά δεν εντυπωσιάστηκε τόσο, όσο με το δώρο της Αθηνάς.

Η Αθηνά χτύπησε με το δόρυ της τη γη και φύτρωσε μία ελιά, σύμβολο της ειρήνης.

Έτσι, οι θεοί αποφάσισαν η πόλη να ονομαστεί Αθήνα (Ἀθῆναι στα αρχαία ελληνικά και την καθαρεύουσα).

Από τότε, η θεά Αθηνά ήταν η προστάτιδα της πόλης.

Ο θυμωμένος Ποσειδώνας, καταράστηκε την Αθήνα, ώστε να μην έχει ποτέ αρκετό νερό.

Έτσι, από τότε ξεκίνησε το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλαιπωρούσε την πόλη.

Η Αθήνα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για τα ιστορικά της μνημεία, που διασώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων.

Στην Αρχαία Ελλάδα η πόλη αναφερόταν στον πληθυντικό: «Ἀθῆναι».

Στη δεκαετία του 1970, με την εγκατάλειψη της καθαρεύουσας, το όνομα «Αθήνα» καθιερώθηκε ως το επίσημο.

Όπως μαρτυρείται και στα Ομηρικά Έπη, το όνομα της πόλης ήταν στον ενικό (Ἀθήνη) και αργότερα μετατράπηκε στον πληθυντικό (Ἀθῆναι) όμοια με άλλες πόλεις (για παράδειγμα: Θῆβαι, Μυκῆναι).

Ο λόγιος Κρίστιαν Λόμπεκ πρότεινε ως ρίζα του ονόματος τη λέξη «ἄθος» ή «ἄνθος», για να δηλώσει την Αθήνα ως πόλη ανθούσα.

Ο φιλόσοφος Λούντβιχ Ντεντερλάιν πρότεινε ως ρίζα το επικό ρήμα «θάω» (= θηλάζω, θέμα «θη-»), που δηλώνει ότι η Αθήνα έχει εύφορη γη.

Πηγές: Παγκόσμια Μυθολογία (εκδόσεις: Νίκας - Ελληνική Παιδεία Α.Ε., Albert Dupre),

wikipedia